Drugie rozwiązanie – książka.
Transkrypcja[]
[Urywek serii artykułów gazetowych autorstwa wybitnych filozofów natury – Piero Joplin]
To nie z mojej winy przeciętny obywatel preferuje eliksir Sokołowa ponad moją własną miksturę, sprzedawaną jako remedium Piero – pod nazwą, której nie wybrałem, jeśli chcecie znać prawdę. Publika przemówiła jak zwykle głosem idiotów, wydając swoje monety, by wybrać recepturę Sokołowa nad moją, którą uważam za równą, jeśli nie lepszą.
Wiele powiedziano o popularności tych specyfików stanowiących środek zapewniający odporność na tę nową, niezwykłą zarazę. Powiadam niezwykłą, bowiem ten szczep działa ze skutecznością, jakiej nie widziałem w historii Cesarstwa. Ta zaraza, jaka obecnie przewala się przez miasto Dunwall, nie ma sobie równej w skuteczności. Badałem ją w krwi zakażonych i widzę, że jest niemal doskonała. Wprost elegancka.
I chociaż to prawda, że remedium Piero i eliksir Sokołowa znane są z tego, że jednakowo chronią ciało przed zarazą, moja własna mikstura ma właściwości, nie w pełni zrozumiane, które odnoszą się do samego umysłu oraz ducha. I w ten oto sposób moja receptura zwycięża. Oto, gdzie należy skupić uwagę w tych zmaganiach. Bowiem widzicie, eliksir Sokołowa z jego naciskiem na brutalne, zwierzęce ciało, to prymitywna maź nadająca się raczej dla żywego inwentarza. Subtelne i tajemne zróżnicowanie kluczowych składników tworzących remedium Piero daje pewność, że oddziałuje ono na wyższe funkcje, jakie oddzielają ludzkość od bezmyślnych ośluz sinopyskich, które pływają w rzece Wrenhaven.